Broch jest obok Joyce'a, Musila, Schulza i Kafki największym nowatorem w literaturze pierwszej połowy XX wieku, ale później niewielu było pisarzy, którzy by mu dorównali, jeżeli w ogóle tacy się pojawili. Przez 40 lat był fabrykantem, dopiero po przekroczeniu tego wieku został pisarzem. Proza Brocha jest wyrazem lęków i niepokojów czasów, w których żył, a później rozliczeniem z faszyzmem ("Kusiciel"), ale sprowadzanie jej tylko do tego jest oczywiście uproszczeniem. W swoich ksiażkach jest obrońcą humanistycznych wartości. Zadebiutował doskonała powieścią "Lunatycy", w której opisał rozpad starego świata zakończony I Wojną Światową.
Najważniejsze dzieła:
"Lunatycy"
"Niewinni"
"Kusiciel"
"Śmierć Wergilego"