Lubow Sirota
« dnia: Czerwca 11, 2017, 14:36 »
Lubow Sirota (ur. 21 czerwca 1956 roku w Irtyszsku) - poetka, prozatorka, tłumaczka, publicystka, dramaturg. Pisze po rosysku i ukraińsku.
Urodziła się w Kazachstanie, dzieciństwo spędziła w Kirgizji. W 1975 roku z rodzicami powróciła do ojczyzny przodków - na Ukrainę, gdzie ukończyła filologię na Dnieprzańskim Uniwersytecie Narodowym. Była kierownikiem stowarzyszenia literackiego "Poisk" ("Poszukiwanie")w Komsomolsku. Od 1983 roku prowadziła grupę literacką "Prometeusz" w Domu Kultury "Energetyk" w Prypeci. Przebywała tam do dnia ewakuacji.
Po opuszczeniu Prypeci założyła grupę twórczą złożoną z byłych mieszkańców, aby wierszami, pieśńiami, slajdami i filmami nieść prawdę o mieście i jego ludziach, za co była nagrodzona premią im Aleksandra Bojczenko. Do 1992 roku pracowała jako redaktor filmów fabularnych w kijewskim studiu filmowym im. A. Dowżenki. Obecnie na emeryturze, kontunuuje swoją literacką działalność.
Poezję zaczęła pisać już w dzieciństwie, jej wiersze drukowane były w zbiorach, almanachach, w gazetach.
W Domu Kultury "Energetyk"  we współpracy z dyskoteką "Edison 2" wystawiła swoje dwa ekperymentalne przedstawienia poetyckie "disco-teatr": muzyczno-poetycki "Nie mogliśmy się nie odnaleźć" i spektakl o Marinie Cwietajewej "Moja specjalność - życie".
Katastrofa elektrowni atomowej w Czarnobylu zdominowała jej późniejszą twórczość, a po ukazaniu się w sieci jej książki "Nosza" i wystąpieniu w dokumentalnym filmie "Porog" ("Próg") Rollana Siergijenki jej dzieła stały się znane na całym świecie.
Jest również autorką kinopowieśći "Syndrom prypecki". Jest to utwór opisujący życie młodej mieszkanki Prypeci Iriny, która walczy o życie syna.

"Припятский синдром" ("Syndrom prypecki"):
utwór ten powstał na bazie scenariusza do filmu, który nie został nigdy nakręcony. Wynikiem tego jednak jest forma powieści - szczególnie czas teraźniejszy narracji, do którego z początku trudno mi było przywyknąć. Dzieło to rozgrywa się na dwóch płaszczyznach, łącząc teraźniejszość i przeszłość. Mamy tu więc 26 kwietnia 1986 roku i kolejne dni tuż po katastrofie elektrowni w Czarnobylu, aby za chwilę przeskoczyć do początku lat 90-tych. Bohaterką powieści jest młoda kobieta Irina i jej syn Denis, w tle poznajemy również innych mieszkańców Prypeci, którym katastrofa podzieliła życie na dwa etapy "do" i "po". Głównym wątkiem utwory jest historia walki Iriny o życie syna, którego zdrowie znacznie pogorszyło się po wybuchu i któremu potrzebna jest operacja za granicą. Irina zrobi wszystko, aby uratować syna, ale droga do celu będzie trudna, tym bardziej że sama kobieta też przejawia objawy choroby popromiennej.

"Opowieść ta dedykowana jest moim krajanom-mieszkańcom Prypeci i wszystkim tym, których losy dotknął złowrogi cień czarnobylskiej katastrofy. I choć za osonowę posłużyły realne zdarzenia, to opowieść ta nie jest dokumentem, ponieważ wszyscy jej bohaterowie - obrazy zbiorowe..."
Lubow Sirota (z przedmowy)

Powieść dostępna w języku rosyjski i angielskim.