Wątek: Jaume Cabré  (Przeczytany 3662 razy)

ElGato

  • Pochłaniacz ksiażek
  • ****
  • Wiadomości: 1080
Jaume Cabré
« dnia: Września 10, 2016, 11:29 »
Jaume Cabré i Fabré (ur. 30 kwietnia 1947 roku, w Barcelonie, Hiszpania) – kataloński pisarz, filolog i scenarzysta.
Jaume CabréUkończył filologię katalońską na Uniwersytecie Barcelońskim, obecnie jest wykładowcą i nauczycielem na uniwersytecie w Lleidzie oraz członkiem sekcji filologicznej w Institut d'Estudis Catalans. Przez wiele lat łączył nauczanie z pracą literacką. Pracował także jako scenarzysta seriali oraz filmów. Wraz z Joaquimem Marią Puyalem stworzył i napisał jeden z pierwszych seriali katalońskich pt. La Granja (1989-1992), a następnie pracowali nad takimi tytułami jak Estació d'Enllaç (1994-1998), Crims (2000), oraz filmami La dama blanca (1993) i Ninnes russes (2003).

Debiutem literackim Cabré było opowiadanie Faules de mal desar z 1974 roku. W jego pierwszej książce zatytułowanej Galceran l'heroi de la guerra negra z 1978 roku poruszył zagadnienie władzy oraz kondycji psychicznej człowieka. Jej akcja toczy się podczas wojen karlickich z połowy XIX wieku. W El mirall i l'ombra z 1980 roku pojawił się po raz pierwszy tematy muzyki oraz wartości dzieła artystycznego, które później wiele razy powtarzały się w twórczości pisarza. W tym samym roku wydał też książkę dla dzieci pt. La historia que en Roc Pons no coneixia. W latach 1984-1985 pojawiły się trzy tytuły, które następnie weszły w skład Cicle de Feixes, nad którym pracował przez kilka lat. La teranyina z 1984 roku to opowieść dziejąca się podczas Tragicznego Tygodnia i opisująca zdarzenia podczas tego wydarzenia w fikcyjnym mieście Feixes, wzorowanym na katalońskiej miejscowości Terrassa. Walka o władzę polityczną i ekonomiczną ukazana jest z perspektywy kilku członków rodziny Rigau oraz innych postaci z tej książki. Publikacja Fra Junoy o l'agonia dels sons z tego samego roku, jest kontynuacją poprzedniego dzieła Cabré i podobnie jak we większości książek autora pojawił się motyw muzyki. Rok później, w książce Luvowski o la desraó pisarz zakończył wątki postaci zawartych w dwóch poprzednich tytułach. W 1984 roku opublikował powieść dla dzieci L'home de Sau.

W 1991 roku została wydana Senyoria (polski tytuł Jaśnie pan), książka dotycząca korupcji sądowej wynikającej z władzy absolutnej w czasach XVIII wiecznej Barcelony. L'ombra de l'eunuc z 1996 roku porusza temat ostatnich lat Państwa Hiszpańskiego oraz transformacji w Hiszpanii. Struktura książki bazuje na kompozycji Albana Berga Koncert na skrzypce i na orkiestrę. Viatge d'hivern z 2000 roku zawiera 14 różnych historii z całej Europy, które jednak są powiązane między sobą. W następnym roku jego sztukę Pluja seca wystawiono w Teatrze Narodowym w Katalonii. Les veus del Pamano (Głosy Pamano), książka wydana w 2004 roku przedstawia historię małej wsi w Pallars Sobira od lat 40. XX wieku do czasów współczesnych. Jej głównymi tematami są niezdolność do wybaczenia, pamięć o historii i lęk przed zapomnieniem. W latach 1999-2005 pisarz opublikował dwa eseje dotyczące między innymi czytania i pisania literatury.

W Polsce wydano cztery książki katalońskiego pisarza. Wszystkie wydało Wydawnictwo Marginesy w tłumaczeniu z oryginału Anny Sawickiej.
Wyznaję,
Głosy Pamano,
Jaśnie pan,
Cień eunucha.

źródło wikipedia

Miałem okazję przeczytać Jaśnie pana. Mimo dość trudnego początku, im bardziej zagłębiałem się w książkę tym bardziej mi się podobała. Z pozoru niepotrzebne i irytujące opisy i dygresje wraz z rozwojem akcji zazębiały się w zgrabną historię tworząc spójną intrygę. Na plus, jak dla mnie jest także to, że książka napisana jest z dużym poczuciem humoru i przedstawia arystokrację Barcelony w sposób dość bezpruderyjny. Po tej lekturze jestem ciekawy pozostałych powieści Cabre, zwłasza że są na  ogół oceniane wyżej niż Jaśnie pan.

Anya

  • Stały czytelnik
  • **
  • Wiadomości: 171
Odp: Jaume Cabré
« Odpowiedź #1 dnia: Września 15, 2016, 11:07 »
Miałam w ręku "Wyznaję "i nie przebrnelam, może kiedyś wrócę

Marigold

  • Pochłaniacz ksiażek
  • *****
  • Moderator
  • Wiadomości: 1179
Odp: Jaume Cabré
« Odpowiedź #2 dnia: Września 23, 2016, 18:21 »
Za mną trzy książki Cabré - Wyznaję, Głosy Pamano i Jaśnie pan. Za najlepszą uważam akurat tę drugą, ale nie jestem w tej opinii osamotniona, moja koleżanka myśli tak samo. Ta powieść akurat nie miała takiego rozgłosu jak Wyznaję, ale dla mnie jest lepsza pod wieloma względami, ale podejrzewam, że dużą zasługę ma tu tematyka, te echa hiszpańskiej wojny domowej, a to moja ulubiona tematyka ever :).
Wyznaję jest dla mnie na drugim miejscu, a Jaśnie pan na trzecim, ale nie uważam tej książki za słabą, była dobrze napisana, no i ta barcelońska arystokracja, cudo :).
Na czwartą książkę tego autora oczywiście poluję.

malyneczka

  • Wielki miłośnik literatury
  • *****
  • Moderator
  • Wiadomości: 736
Odp: Jaume Cabré
« Odpowiedź #3 dnia: Września 24, 2016, 07:20 »
Słyszałam wiele dobrego, ale jeszcze nie czytałam ;)