Klasyka literatury > Proza światowa

Umberto Eco

(1/2) > >>

Gwiazdka:
Umberto Eco (1932-2016) – włoski semiolog, filozof, bibliofil i mediewista, powieściopisarz, autor felietonów i esejów. Sławę przyniosła mu powieść Imię róży (1980), dzieło łączące w sobie elementy semiotyki, badań biblijnych, analizy kultury średniowiecza i teorii literatury. Jego kolejne powieści, m.in. Wyspa dnia poprzedniego (1994) i Cmentarz w Pradze (2010), także stały się światowymi bestsellerami. Eco pisał także prace naukowe, książki dla dzieci i młodzieży, oraz eseje na temat teorii literatury, świata współczesnego, kondycji współczesnych mediów i nauki.

Dla mnie mistrz pióra i literatury. Najpierw zakochałam się oczywiście w Imieniu róży, potem był Baudolino, może jeszcze lepszy niż Imię..., do tego Cmentarz w Pradze i Tajemniczy płomień królowej Loany. Teraz w planach tylko Temat na pierwszą stronę.

Janusz:
Z Eco u mnie jest tak: "Imię róży" znam tylko jako film. Czytałem dwie książki Eco: "Cmentarz w Pradze" i "Zapiski na pudełku od zapałek". Lubie jego erudycję, dogłębną faktografię, dbałość o tło historyczne, ogromny szacunek jakim darzy swego czytelnika, nie serwując mu uproszczonej papki, tylko zapraszając go w rozległe i bogate krainy wyobraźni. Jest to jeden z oryginalniejszych pisarzy jacy kiedykolwiek cokolwiek napisali.

Aybige:
Może trzeba dojrzeć do jego książek, bo nie zdołałam przebrnąć przez „Imię róży” w formie audiobooka. Mnie nadmiar faktów przytłoczył; pogubiłam się w fabule.

Kika:
Przeczytałam "Imię Róży", ciężka książka... do tego typu pisarzy i książek trzeba porostu dojrzeć, albo to lubić. Mi się podobało :)

Katja:
Ja na razie padłam w połowie. Ale czytałam to dobrych kilka lat temu. Mnie znużyły te dysputy, ale ponieważ średniowiecze uwielbiam, ogólnie książka mi się podobała, to pewnie do niej wrócę.

Nawigacja

[0] Indeks wiadomości

[#] Następna strona